Δύο χρόνια μετά

Με την ολοκλήρωση δύο ετών από την ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας από τον Δ. Χριστόφια, μπορούμε να διατυπώσουμε σκέψεις και παρατηρήσεις με βάση τα πεπραγμένα της διακυβέρνησής του. Οι προθέσεις ή το πρόγραμμα κάθε νικητή στις εκλογές κρίνεται τόσο από τις πράξεις του όσο και από τις παραλείψεις του. Μόνο αυτές μας δίνουν την πλήρη απάντηση για το πώς πάει η άσκηση μιας πολιτικής εξουσίας.

Η πρώτη βασική διαπίστωσή μου είναι πως στα βασικά ζητήματα που συνδέονται με τις έννοιες αξιοκρατία, κράτος αλληλεγγύης και μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα δεν είδαμε, δυστυχώς, να προχωρά οτιδήποτε. Η διακυβέρνηση Χριστόφια ακολουθεί την πεπατημένη και κάνει ότι έκαναν κι άλλοι χωρίς να είναι σε θέση να προσθέσει κάτι. Ο πολίτης αισθάνεται ότι χωρίς ένα κόμμα πίσω του δεν μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει ή έστω να βελτιωθεί με αλλαγές στο χώρο της δημόσιας διοίκησης έτσι που και ο απλός άνθρωπος να απολαμβάνει ίσων δικαιωμάτων και τα αιτήματά του να κρίνονται με αντικειμενικά και όχι με κομματικά κριτήρια. Σήμερα παρόλο που έχουμε πλήθος από δημόσιους υπαλλήλους ο πολίτης όταν έχει δίκαιο συχνά φοβάται μήπως δεν τα καταφέρει γιατί πρώτα θα πρέπει να δουλέψει η κομματική εξυπηρέτηση και μετά η ισοπολιτεία. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτά τα προβλήματα είναι σημερινά, γνωρίζω ότι και παλαιότερα υπήρχαν ανάλογα φαινόμενα. Βλέπω όμως ότι η προεδρία Χριστόφια δεν έχει πολιτική στους τομείς αυτούς.

Η οικονομική κρίση πιέζει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες γι’ αυτό χρειάζεται να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας σε ορισμένους βασικούς τομείς που θα βοηθήσουν τους πολίτες να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Πιστεύω ότι ο εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα, η ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης καθώς και η εφαρμογή μιας αποτελεσματικής πολιτικής για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους αποκτούν επείγοντα χαρακτήρα εάν θέλουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις δυσκολίες του σήμερα. Η κυβέρνηση Χριστόφια στέκει αμήχανα απέναντι στα μεγάλα προβλήματα γι’ αυτό και όταν παίρνει (δυστυχώς μονομερώς) κάποια μέτρα όπως αυτά που ανακοίνωσε ο Υπουργός Οικονομικών Χ. Σταυράκης για την οικονομική κρίση, το κάνει κατόπιν εορτής με δυσβάστακτο κόστος για την οικονομία μας. Ο χρόνος είναι μια μεγάλη υπόθεση όταν εφαρμόζεις πολιτική. Μου είναι ακατανόητο γιατί να μην προχωράμε μόνοι μας στον κατάλληλο χρόνο με τις σωστές αποφάσεις, και περιμένουμε κάθε φορά είτε τις παρατηρήσεις της ΕΕ, είτε ακόμα και την επιτήρηση από τους μηχανισμούς της. Η ΕΕ διαμορφώνει τους κανόνες, όλα τα κράτη μέλη τους γνωρίζουν, αλλά η καθυστέρηση που επέδειξε η κυβέρνηση Χριστόφια στο να πάρει μέτρα κυριολεκτικά πληρώνεται πολύ ακριβά από την κυπριακή οικονομία.

Το ΔΗΚΟ συμμετέχει στην κυβέρνηση Χριστόφια αλλά δεν κυβερνά. Εκφράζει σκέψεις που βοηθούν στον ευρύτερο κοινωνικό προβληματισμό. Δεν είμαστε ένα κόμμα που υποστηρίζει άκριτα οτιδήποτε. Συμμετέχουμε στην κυβέρνηση, έχουμε άποψη πάνω στα θέματα της κοινωνίας μας και ταυτόχρονα διατυπώνουμε το δικό μας πολιτικό λόγο για τις μεγάλες προκλήσεις που μας περιβάλλουν.