Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Συνέντευξη στην Εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Αρνητική Εξέλιξη οι Περικοπές στην Παιδεία

Έντονη δυσαρέσκεια για τις περικοπές στον Προϋπολογισμό του 2011 σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, και ειδικότερα στο σχολικό αθλητισμό, εκφράζει η βουλευτής του ΔΗΚΟ Αθηνά Κυριακίδου. Σε συνέντευξή της στη «Σ», η Αθηνά Κυριακίδου κάνει λόγο για θυματοποίηση της εκπαίδευσης στο πλαίσιο των προσπαθειών αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Υπογραμμίζει ότι η κοινωνική και ανθρωποκεντρική αντίληψη για την εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί το γνώμονα της κυβέρνησης στη χάραξη οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Η βουλευτής του ΔΗΚΟ τονίζει πως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πληγεί το κοινωνικό κράτος και σε καμία περίπτωση να υποθηκευθεί η προοπτική της προόδου και της ευημερίας των μελλοντικών γενεών.


Κυρία Κυριακίδου, γιατί θεωρείτε τόσο αρνητική εξέλιξη τις περικοπές στην εκπαίδευση;
Κατ’ αρχήν, η επένδυση στην εκπαίδευση πρέπει πάντα να αποτελεί κεντρική πολιτική επιδίωξη για κάθε πολιτεία. Ο πιο παραγωγικός συντελεστής της κυπριακής οικονομίας είναι το ανθρώπινο δυναμικό. Επομένως, η αξιοποίηση, η ενίσχυση και η απελευθέρωσή του θα λειτουργήσουν ευνοϊκά προς την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ανάπτυξη του τόπου. Εκ των πραγμάτων, η επένδυση στην εκπαίδευση αποτελεί το πιο ισχυρό χαρτί, τόσο σε ατομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο για το παρόν και το μέλλον του τόπου, της κοινωνίας και των πολιτών. Αυτή η κοινωνική και ανθρωποκεντρική αντίληψη για την εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί το γνώμονα της κυβέρνησης στη χάραξη οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής ύφεσης. Ακριβώς γι' αυτό, θεωρώ πως οι περικοπές στην εκπαίδευση αποτελούν μια πολύ αρνητική εξέλιξη.


Τα ιδεώδη του αθλητισμού
Πού μπορεί να οδηγήσουν οι περικοπές στο σχολικό αθλητισμό;
Θα σας απαντήσω λέγοντας σας για ποιους λόγους είναι σημαντικός ο σχολικός αθλητισμός. Είναι γενικά αποδεκτό πως οι αξίες και τα ιδεώδη του αθλητισμού, εφόσον αναπτυχθεί σωστά μέσα από την καλλιέργεια αθλητικής παιδείας, συμβάλλει στην πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, και ιδιαίτερα των νέων. Ωστόσο, ο σχολικός αθλητισμός δεν περιορίζεται στην ανάπτυξη και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών αλλά επεκτείνεται, επιδρά και επηρεάζει την υγεία τους. Αναντίλεκτα, η συστηματική άσκηση βοηθά στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της υγείας των παιδιών και οι θετικές επιδράσεις που θα προκύψουν, θα διαρκέσουν για μια ολόκληρη ζωή.

Πριν από λίγες μέρες, ενέγραψα και συζητήθηκε στην Επιτροπή Υγείας της Βουλής το θέμα της παιδικής παχυσαρκίας. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας παρουσιάστηκε πως ο πιο σημαντικός παράγοντας στην αύξηση της παχυσαρκίας είναι η ελλιπής άσκηση. Οι έρευνες του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού κατέδειξαν πως 25% των παιδιών είναι υπέρβαρα και παχύσαρκα και δεν έχουν τη φυσική κατάσταση να τρέξουν σε χαλαρούς ρυθμούς 200 μέτρα. Επίσης, λέχθηκε πως, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, τα παιδιά αναμένεται να έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής από τους γονείς τους. Αυτά και μόνο τα στοιχεία υποδηλώνουν πολλά. Δεν είναι δυνατό να περικόπτουμε από το σχολικό αθλητισμό, δηλαδή την πρόληψη, την ώρα που οι δαπάνες για τη θεραπεία της παχυσαρκίας εκτοξεύονται στα ύψη. Να σημειώσω απλά πως 7% των δαπανών υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσφέρεται για τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Επομένως, η επένδυση στο σχολικό αθλητισμό, δηλαδή την πρόληψη, είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας και την υγεία τους. Διερωτώμαι αν στα πλαίσια της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης χρειάζεται να αναθεωρήσουμε πολιτικές στη Δημοτική Εκπαίδευση.


Στο ψυγείο έργα υποδομής
Σε πρακτικό επίπεδο πώς επηρεάζουν οι περικοπές αυτές;
Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που έχουμε ενώπιόν μας, το κονδύλι για το σχολικό αθλητισμό είναι μειωμένο κατά 33%. Η μείωση αυτή αφορά έργα υποδομής και εξοπλισμό. Αντιλαμβάνομαι πως το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, είτε θα βάλει στο ψυγείο ορισμένα έργα υποδομής, είτε θα μειώσει τα κονδύλια για αναβάθμιση του εξοπλισμού είτε θα περιορίσει τα κονδύλια συντήρησης και επισκευής, είτε και τα τρία. Επίσης, ένα άλλο ενδεχόμενο είναι η χρονική καθυστέρηση ολοκλήρωσης των έργων υποδομής προκειμένου τα κονδύλια να διανεμηθούν ανάλογα στους επερχόμενους προϋπολογισμούς. Επίσης, υπάρχει μια μικρή μείωση που αφορά τη διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων.


Πού αποδίδετε την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών να αφαιρέσει χρήματα από τον προϋπολογισμό της εκπαίδευσης, και πιο συγκεκριμένα από το σχολικό αθλητισμό;
Δυστυχώς, η κυπριακή οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η κυβέρνηση έχει καθήκον έναντι της κοινωνίας να διαμορφώσει με τέτοιο τρόπο τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να οδηγηθεί η χώρα στην έξοδο από την κρίση. Την ίδια ώρα, τα πολιτικά κόμματα πρέπει να δράσουν συλλογικά, υπεύθυνα και δημιουργικά. Στην προσπάθεια αυτή τίθενται ορισμένες σαφείς προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πληγεί το κοινωνικό κράτος και σε καμία περίπτωση να υποθηκευθεί η προοπτική της προόδου και της ευημερίας των μελλοντικών γενεών. Δυστυχώς, στα πλαίσια του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2011, δεν φαίνεται να τηρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, καθώς στα πλαίσια λιτότητας και οικονομικής περισυλλογής θυματοποιείται η εκπαίδευση, τη στιγμή που θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.


Περικοπές και όχι ανακατανομή
Σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, αυτό που έγινε στην εκπαίδευση δεν είναι περικοπές, αλλά ανακατανομή κονδυλίων. Συμφωνείτε με αυτό;
Φυσικά και διαφωνώ. Είναι ξεκάθαρο από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού για το 2011 πως έγιναν περικοπές συγκριτικά με τον προϋπολογισμό του 2010 και όχι ανακατανομή. Πώς είναι δυνατό να έγινε ανακατανομή τη στιγμή που οι αναπτυξιακές δαπάνες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού είναι μειωμένες κατά 17,3 εκατομμύρια.


Ως ΔΗΚΟ επιζητούμε να γίνουμε μέρος των συζητήσεων
Αφού το ΔΗΚΟ συμμετέχει στην Κυβέρνηση, γιατί άφησε να περάσουν αυτοί οι οικονομικοί περιορισμοί;
Όταν βρίσκεσαι σε μια συνεργασία θέλεις να έχεις ρόλο στις εξελίξεις και έχεις υποχρέωση να διατυπώνεις απόψεις και εισηγήσεις. Αυτό θέλουμε κι εμείς. Το ΔΗΚΟ θέλει να ακούγεται η φωνή του, να έχει λόγο και ρόλο στα σημαντικά θέματα. Για μένα είναι και ζήτημα πολιτικής συνέπειας και αξιοπιστίας. Δεν ζητούμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ασπαστεί τις θέσεις μας και δεν μπορεί ούτε και ο Πρόεδρος να ζητά να ασπαστούμε τις δικές του. Όμως, ως πολιτικό κόμμα, επιζητούμε να γίνουμε μέρος των συζητήσεων και οι διαφωνίες μας να γίνουν μέρος μιας έγκαιρης ζύμωσης. Έτσι μόνο μπορεί να προκύψουν συγκλίσεις και να οικοδομηθεί μια ουσιαστική και αποτελεσματική συνεργασία.


ΑΚΕΛ και Κυβέρνηση διαβεβαιώνουν ότι η Κύπρος είναι η μόνη χώρα στην Ε.Ε. που δαπανά τόσο ψηλά ποσά στην εκπαίδευση. Είναι σωστό, κατά την άποψή σας, αυτό το κριτήριο;
Είναι γεγονός πως η Κύπρος βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τις δημόσιες δαπάνες στον τομέα της εκπαίδευσης καθώς αγγίζει το 8% του ΑΕΠ. Αυτό όμως δεν προέκυψε σήμερα. Τα κονδύλια στον τομέα της παιδείας έχουν φθάσει σε αυτά τα επίπεδα επί διακυβέρνησης αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Αν και τα κονδύλια παραμένουν ψηλά, δεν φαίνεται να έχουμε τα ανάλογα εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Δυστυχώς, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κύπρος βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε διάφορους εκπαιδευτικούς διαγωνισμούς και αξιολογήσεις. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα πάσχει και υστερεί σε πάρα πολλούς τομείς και η ανάγκη για μεταρρύθμιση είναι επιτακτική. Η εκπαίδευση πρέπει να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σήμερα προκειμένου να συμβάλει αποτελεσματικά στην ανάπτυξη και στην πρόοδο της κυπριακής εκπαίδευσης και της κυπριακής κοινωνίας.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Ομιλία στα πλαίσια της Αθλητικής Ημερίδας του Δημοκρατικού Κόμματος με θέμα "Βία και Αθλητική Παιδεία"

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να συγχαρώ την Επιτροπή Αθλητισμού του Δημοκρατικού Κόμματος και ιδιαίτερα τον πρόεδρο της, συναγωνιστή Βάσο Σταύρου, για την σημερινή πρωτοβουλία. Η εκδήλωση αυτή, καταδεικνύει πως τα θέματα που απασχολούν τον αθλητισμού βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα του Δημοκρατικού Κόμματος.

Ο αθλητισμός είναι ένα πολυσύνθετο κοινωνικό φαινόμενο το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής δραστηριότητας του σύγχρονου ανθρώπου. Απευθύνεται και απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικής ή επαγγελματικής τάξης, είτε ως αθλούμενους είτε ως φιλάθλους. Στις μέρες μας, οι αξίες και τα ιδεώδη του αθλητισμού, εφόσον αφεθεί να αναπτυχθεί σωστά, μπορούν να συμβάλουν στην πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, και ιδιαίτερα των νέων.

Αν και το αθλητικό ιδεώδες είναι παγκόσμια αποδεκτό, δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες, υποσκάπτεται με τον πλέον βάναυσο τρόπο από τα φαινόμενα φανατισμού και βίας στους αθλητικούς χώρους. Μάλιστα, το πρόβλημα έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που ενίοτε θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την ανθρώπινη ζωή. Εκατοντάδες νέοι άνθρωποι, στο όνομα δήθεν της «ομάδας», εμπλέκονται σε επεισόδια βίας που έχουν ως αποτέλεσμα ανυπολόγιστες υλικές ζημιές και σοβαρούς ανθρώπινους τραυματισμούς. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν τα επεισόδια που πραγματοποιήθηκαν μόλις το περασμένο σαββατοκύριακο κατά την διάρκεια και μετά την λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα ανάμεσα στον Απόλλωνα και στον ΑΠΟΕΛ. Η προβληματική αυτή συμπεριφορά πλήττει καταρχήν τον ίδιο τον αθλητισμό αφού καθημερινά ολοένα και περισσότεροι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι απομακρύνονται από τους αθλητικούς χώρους.

Ο φανατισμός και η βία αποτελούν τον καθρέφτη των κοινωνικών προβλημάτων, τα οποία κάθε κράτος έχει την ευθύνη να αντιμετωπίσει. Πρόσφατα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέλοντας να συνδράμει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των φαινομένων βίας, προήδρευσε ευρείας σύσκεψης στο Προεδρικό Μέγαρο όπου λήφθηκαν αποφάσεις προς αυτή την κατεύθυνση με ορίζοντα εφαρμογής την έναρξη του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Οι αποφάσεις, περιελάμβαναν κυρίως μέτρα καταστολής όπως η δημιουργία ομάδων επιτήρησης στις κερκίδες, η έκδοση κάρτας φιλάθλου από τα σωματεία, η έκδοση ηλεκτρονικών εισιτηρίων καθώς επίσης και η εισαγωγή σύγχρονων συστημάτων ελέγχου και αναγνώρισης των φιλάθλων στις εισόδους των γηπέδων. Σίγουρα, τα μέτρα αυτά αποτελούν ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο τρεις μήνες μετά, οι πλείστες από τις αποφάσεις παραμένουν ανυλοποίητες.

Όπως κάθε άλλο πρόβλημα, έτσι και το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα δεν μπορεί να εξαλειφθεί αποκλειστικά με μέτρα καταστολής. Η πρόληψη είναι αποτελεσματικότερη από την καταστολή και η πολιτεία έχει υποχρέωση να εφαρμόσει αυτό τον κανόνα. Ο φίλαθλος, πρέπει να έχει την απαραίτητη παιδεία έτσι ώστε να μην προβαίνει σε οποιουδήποτε είδους παραβατική συμπεριφορά. Σε αντίθετη περίπτωση, η βία απλά θα μεταφερθεί έξω από τα γήπεδα με ότι αυτό συνεπάγεται.

Εδώ είναι που χρειάζεται η αγωγή, δηλαδή η «αθλητική παιδεία». Ο όρος «Αθλητική Παιδεία» δεν περιορίζεται και δεν αφορά μόνο το χώρο του αθλητισμού. Έχει ευρύτερη εννοιολογική σημασία καθώς επεκτείνεται και αφορά την καλλιέργεια, την ανάδειξη και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του ανθρώπου. Από την αρχαιότητα, οι Έλληνες χρησιμοποίησαν τη σωματική άσκηση όχι μόνο ως μέσο απόκτησης σωματικής ρώμης αλλά και αρετής. Ο αθλητισμός, αποτελούσε το μισό της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας και θεωρείτο μέσο αγωγής με πρότυπο τον ιδανικό πολίτη: γυμνασμένο στο σώμα και ολοκληρωμένο στο νου και στην ψυχή.

Μέσα από τον αθλητισμό καλλιεργούνται ηθικές αξίες και ανώτερα ιδανικά όπως το πνεύμα της αγωνιστικότητας, η ισχυρή θέληση, η υπομονή και επιμονή, ο σεβασμός και ο αυτοσεβασμός, η αυτοπεποίθηση, η άμιλλα και η αλληλεγγύη. Δίνεται επίσης η δυνατότητα στον άνθρωπο, να αγγίξει την ίδια την ουσία του αθλητισμού, δηλαδή το τίμιο παιχνίδι, την ευγενή άμιλλα και την αξία της συμμετοχής. Ταυτόχρονα, ο αθλητισμός, αποτρέπει τους νέους από την παθολογική νωχέλεια και αδράνεια, την νοσηρή παθητικότητα και ψυχολογική ηττοπάθεια, τον αθέμιτο ανταγωνισμό, τις παραβατικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές και τις φθοροποιές τάσεις και επιλογές όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο.

Οι αρχές και τα ιδεώδη του αθλητισμού πρέπει να γίνουν βίωμα και τρόπος ζωής για τους νέους, ώστε να τα μεταφέρουν τόσο στους αγωνιστικούς χώρους όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Ωστόσο, το ιδεολογικό πλαίσιο του αθλητισμού για να μετουσιωθεί σε πράξη, χρειάζεται εκπαιδευτική παρέμβαση η οποία να είναι ευέλικτη, κριτική και παράλληλα εποικοδομητική. Σίγουρα, η επιτυχία μιας τέτοιας προσπάθειας προεικάζει αλλαγή νοοτροπίας και κατανόηση της ανάγκης για εισαγωγή της αθλητικής παιδείας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα καθώς τα μηνύματα του αθλητισμού συμβάλλουν στη δημιουργία ενός ηθικού κι ολοκληρωμένου ανθρώπου. Το σχολείο έχει το ζωτικό έργο να παρέχει μια υγιή ισορροπία ανάμεσα στις φυσικές και πνευματικές δραστηριότητες του νέου ανθρώπου. Τα σχολεία πρέπει να ενθαρρύνονται να εκπαιδεύουν τους μαθητές στην αθλητική ηθική από μικρή ηλικία και πρέπει να παρέχεται υποστήριξη από τα αρμόδια όργανα στους εκπαιδευτικούς. Είναι μάλιστα ευκαιρία, τώρα που επιχειρείται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η αθλητική αγωγή και παιδεία να συμπεριληφθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Η αναγκαιότητα της εκπαιδευτικής παρέμβασης στον αθλητισμό προκύπτει και μέσα από τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς. Ο Κώδικας Αθλητικής Δεοντολογίας του Συμβουλίου της Ευρώπης που στοχεύει στο τίμιο παιγνίδι και απευθύνεται στα ιδρύματα και στους ενήλικες, που ασκούν μια άμεση ή έμμεση επιρροή στη συμμετοχή και την ασχολία των νέων ανθρώπων με τον αθλητισμό. Ο Κώδικας ενστερνίζεται τις έννοιες του δικαιώματος των παιδιών και των νέων ανθρώπων να συμμετέχουν και να απολαμβάνουν την ασχολία τους με τον αθλητισμό, και τις ευθύνες των ιδρυμάτων και των ενηλίκων να προωθούν την ιδέα του τίμιου παιγνιδιού και να εξασφαλίζουν ότι αυτά τα δικαιώματα γίνονται σεβαστά.

Επίσης, το Ευρωπαϊκό Μανιφέστο για τους Νέους και τον Αθλητισμό, καθιστά σαφές πως το σπίτι και η οικογένεια είναι οι πρώτες μονάδες κοινωνικοποίησης και μπορούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην καλλιέργεια αθλητικής παιδείας στα παιδιά τους μέσω της ενθάρρυνσης των παιδιών να αναπτύξουν ένα δραστήριο και υγιή τρόπο ζωής.

Συνοψίζοντας, είναι πλέον αντιληπτό σε όλους μας πως ο αθλητισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής του ανθρώπου. Ο αθλητισμός, με τις υπέρτατες αξίες που πρεσβεύει, μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πιο ισχυρά και αποτελεσματικά όπλα στην προσπάθεια καταπολέμησης των φαινομένων βίας στα γήπεδα. Η εισαγωγή της αθλητικής παιδείας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα θα δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε οι νέοι μας να διαμορφώσουν εκείνο τον χαρακτήρα που θα τους οδηγήσει σε μια ζωή γεμάτη αληθινές αξίες και οράματα και όχι σε φαινόμενα βίας, παραβατικότητας και αντικοινωνικών συμπεριφορών.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Υπηρεσιακός Φάκελος Εκπαιδευτικών

Σε σχέση με την πρόταση νόμου με την οποία θα ρυθμίζεται δια νόμου η υποχρέωση του Υπουργείου Παιδείας να κοινοποιείται στους καθηγητές ο πλήρης υπηρεσιακός τους φάκελος, η βουλευτής του ΔΗΚΟ Αθηνά Κυριακίδου ανέφερε ότι θα πρέπει ο εκπαιδευτικός να έχει πρόσβαση στο φάκελο του ώστε να μπορεί να υποβάλλει και έγκαιρα την ένσταση του σε περίπτωση που διαφωνεί με την αξιολόγηση ή την όποια παρατήρηση.

Εξετάσεις Αστυνομίας

Οι προσληφθέντες στην Αστυνομία και Πυροσβεστική πρέπει να διαθέτουν κριτική σκέψη, είναι η θέση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας τα μέλη της οποίας με δηλώσεις τους δεν φάνηκε να συμμερίζονται τις απόψεις που εκφράστηκαν για υπερβολικά δύσκολο δοκίμιο μαθηματικών στις πρόσφατες εξετάσεις.

Η βουλευτής του ΔΗΚΟ Αθηνά Κυριακίδου διατύπωσε την άποψη ότι το επίπεδο των γνώσεων που πρέπει να έχουν οι προσληφθέντες στην Αστυνομία δεν πρέπει να παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα. «Μας ενδιαφέρει η κριτική σκέψη και σε αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε», είπε.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Προϋπολογισμός Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού

Τη δυσαρέσκεια της όσον αφορά τη μείωση κατά 33% της επένδυσης του προϋπολογισμού του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού για το 2011 για τον σχολικό αθλητισμό, εξέφρασε η βουλευτής του ΔΗΚΟ Αθηνά Κυριακίδου.

Σε δηλώσεις μετά τη σημερινή συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών, η οποία διεξήγαγε κατ΄ άρθρο συζήτηση του προϋπολογισμού του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, η κ. Κυριακίδου είπε ότι ''από τη μια συζητούμε θέματα πολύ σοβαρά που άπτονται της υγείας των παιδιών μας, παχυσαρκία, χοληστερόλης και την ίδια στιγμή μειώνουμε κατά ένα τρίτο τον προϋπολογισμό για τον σχολικό αθλητισμό''.

Ανέφερε επίσης ότι ''υπάρχει μια αρκετά σοβαρή μείωση στο ίδρυμα κρατικών υποτροφιών '' και πρόσθεσε πως η μείωση της φοιτητικής χορηγίας και του κονδυλίου για το ίδρυμα κρατικών υποτροφιών αφορά αυτούς που ''τυγχάνουν βοήθειας για να μπορέσουν να σπουδάσουν που είναι οι έχοντες ανάγκη''.

Η κ. Κυριακίδου είπε ακόμη ότι μειώνεται και ο προϋπολογισμός για τα τρία δημόσια πανεπιστήμια και πρόσθεσε ότι αυτά είναι θέματα τα οποία ''θα πλήξουν αρκετά σοβαρά την δημόσια εκπαίδευση''.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού

Στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κήρυξε την 17η Οκτωβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Φτώχειας. Το σύνθημα της φετινής χρονιάς είναι «Από την Φτώχεια στην Αξιοπρεπή Εργασία: Γεφυρώνουμε το Χάσμα». Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει από τη φτώχεια, ενώ περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Οι άνθρωποι αυτοί, βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα όπως η σίτιση, η ένδυση, η υπόδηση, καθώς και η στέγαση. Ο τρόπος με τον οποίο η φτώχεια επιδρά στους ανθρώπους είναι σύνθετος και μερικές φορές οδηγεί σε κοινωνικό αποκλεισμό. Πέραν των προαναφερομένων προβλημάτων, οι άνθρωποι αυτοί έχουν περιορισμένες επιλογές όσον αφορά στον τρόπο ζωής τους και πιθανόν να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας και περιορισμένης πρόσβασης σε ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, περιορισμένης πρόσβασης σε εκπαίδευση και κατάρτιση καθώς επίσης υπερβολικά χρέη και οικονομικό αποκλεισμό.


Ευρωπαϊκή Ένωση

Στην ΕΕ 84 περίπου εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζουν κάτω από το όριο της Φτώχειας. Η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όρισε το 2010 ως Ευρωπαϊκό Έτος κατά της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού θέλοντας να συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού και στη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, στοιχείο που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής της ΕΕ.


Κύπρος

Σε σχέση με την Κύπρο, τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας για το 2008 είναι απογοητευτικά καθώς, ακόμη και μετά τις κοινωνικές παροχές, ποσοστό 16,2% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, γεγονός που καθιστά την Κύπρο 16 στην ΕΕ των 27. Το όριο της φτώχειας ορίζεται ως το 60% του διάμεσου εισοδήματος των νοικοκυριών της χώρας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη παράγοντες όπως η ανεργία, οι συνθήκες στέγασης και η πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες όπως η παιδεία και η υγεία. Το διάμεσο εισόδημα στην Κύπρο για το 2008 ήταν 18.520 (1543 μηνιαίως) ευρώ για ένα άτομο και 38.892 (3241 μηνιαίως) ευρώ για ένα ζευγάρι με δύο εξαρτώμενα παιδιά κάτω των 14 ετών. Επομένως, το όριο της φτώχειας στην Κύπρο για το 2008 ήταν 11.112 (926 μηνιαίως) ευρώ ετησίως για νοικοκυριά με ένα μόνο άτομο και 23.335 (1944 μηνιαίως) ευρώ ετησίως για νοικοκυριά με ένα ζευγάρι και δύο εξαρτώμενα παιδιά κάτω των 14 ετών. Επίσης, τα στοιχεία καταδεικνύουν πως οι πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού είναι οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες, οι μονογονιοί, οι άνεργοι και άεργοι καθώς και τα άτομα με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης.

• Ηλικία
Σε σχέση με την ηλικία, το ποσοστό των ηλικιωμένων που κινδυνεύουν από την φτώχεια αγγίζει το 48.3% και είναι το δεύτερο πιο υψηλό ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, ενώ στις άλλες ηλικίες κυμαίνεται από 10.3% μέχρι 14.3%.

• Οικογενειακή Κατάσταση

Όσον αφορά την οικογενειακή κατάσταση, τα πιο επισφαλή νοικοκυριά είναι αυτά των μονογονιών καθώς το ποσοστό όσον κινδυνεύουν από την φτώχεια βρίσκεται στο 31.5%.

• Απασχόληση

Σε σχέση με τον τομέα της απασχόλησης, τον μεγαλύτερο κίνδυνο έχουν οι συνταξιούχοι, οι άεργοι και οι άνεργοι καθώς καταγράφουν ποσοστά 48,1%, 32,5% και 32,0% αντίστοιχα σε αντίθεση με τους εργαζόμενους που βρίσκονται στο 6,4%.

• Μόρφωση

Ως προς το επίπεδο μόρφωσης, τα στοιχεία καταδεικνύουν πως τον υψηλότερο κίνδυνο αντιμετωπίζουν άτομα με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης. Συγκεκριμένα, 32,2% των αποφοίτων γυμνασίου αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας σε αντίθεση με 4,9% των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

• Φύλο

Ως προς το φύλο, οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες σε σχέση με τους άνδρες καθώς το ποσοστό των γυναικών που κινδυνεύουν από την φτώχεια έφτασε στο 18.3% σε σχέση με 14.0% των ανδρών. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα είναι ακόμη μεγαλύτερη στις τάξεις των ηλικιωμένων καθώς το ποσοστό των γυναικών αγγίζει το 53.3% ενώ των ανδρών το 42.5%.

Επίσης, ποσοστό 10.5% του συνολικού πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας για τουλάχιστο 3 χρόνια μεταξύ 2005 και 2008, συμπεριλαμβανομένου του 2008.

Μέσα από τα προαναφερόμενα στοιχεία προκύπτει πως το ζήτημα της φτώχειας είναι πολυδιάστατο και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Τα στοιχεία της έρευνας καλύπτουν το έτος 2008 γεγονός που πρέπει να μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο. Βρισκόμαστε σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης όπου οι δείκτες της ανεργίας και του πληθωρισμού καλπάζουν, και ενδεχομένως τα ποσοστά για το 2010 να είναι ακόμη πιο υψηλά. Επίσης, μια άλλη αρνητική εξέλιξη που αναδεικνύεται μέσα από τα στοιχεία είναι πως οι οικογένειες με περισσότερα παιδιά καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά κινδύνου σε σχέση με τις οικογένειες που έχουν λιγότερα παιδιά γεγονός που συμβάλλει στην επιδείνωση του δημογραφικού μας προβλήματος.

Η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αποτελούν ύψιστη προτεραιότητα για την ΕΕ. Η πολυδιάστατη φύση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού επιβάλλει τη λήψη μέτρων σε διάφορα επίπεδα. Προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους μας για κοινωνική συνοχή, η Εθνική Στρατηγική Κοινωνικής Προστασίας και Κοινωνικής Ενσωμάτωσης πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω με μέτρα προς:

1. την προώθηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας και τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας,

2. τη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου του πληθυσμού μέσα από την αύξηση των θέσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την μείωση του ποσοστού πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου και την ενίσχυση της δια βίου μάθησης,

3. τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ηλικιωμένων, τόσο βραχυπρόθεσμα με αύξηση της κοινωνικής σύνταξης όσο και μακροπρόθεσμα με τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων,

4. την στοχευμένη επέκταση του κράτους προνοίας, δηλαδή, τη στοχευμένη παροχή επιδόματος – οικονομικής ενίσχυσης σε όλα τα νοικοκυριά που έχουν εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας, ανάλογα με την σύνθεση τους, ώστε να καλύπτεται όλο το χάσμα του εισοδήματος μέχρι το όριο της φτώχειας,

5. τη βελτίωση της πρόσβασης σε ποιοτικές κοινωνικές υπηρεσίες, όπως η παροχή στέγασης και οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και παιδικής φροντίδας,

6. τον καθορισμό εθνικού κατώτατου μισθού για όλα ανεξαιρέτως τα επαγγέλματα πάνω από το όριο της φτώχειας, και

7. τη διασφάλιση της ισότητας ανδρών και γυναικών σε όλα τα επίπεδα.

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση - ΟΕΛΜΕΚ - Υπουργός Παιδείας

Με αφορμή την χθεσινή απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου της ΟΕΛΜΕΚ για αποχή από το δημόσιο διάλογο σχετικά με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση καθώς επίσης και τη δήλωση του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού για το θέμα, επαναλαμβάνω τα ακόλουθα:

1. Η οποιαδήποτε εκπαιδευτική αλλαγή δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς την ενεργό συμμετοχή όλων όσων εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.

2. Η ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο σε μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και σίγουρα πρέπει να προηγείται της εφαρμογής της.

3. Πέραν της επιμόρφωσης, χρειάζεται βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων.

4. Η δήλωση του υπουργού για εφαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων των μαθηματικών στην Α’ τάξη γυμνασίου από όσους καθηγητές το επιθυμούν, δεν μας βρίσκει σύμφωνους καθώς η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση πρέπει να εφαρμόζεται προγραμματισμένα.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Παιδική Παχυσαρκία

Σε παγκόσμια επιδημία με ανησυχητικές διαστάσεις έχει εξελιχθεί στις μέρες μας η παιδική παχυσαρκία και για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπως καταδεικνύουν αποτελέσματα ερευνών, τα παιδιά αναμένεται να έχουν μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης από τους γονείς τους. Με αυτήν την αναφορά-καταπέλτη, ξεκίνησε την εισαγωγική της ομιλία η βουλευτής του ΔΗΚΟ, Αθηνά Κυριακίδου, αναφορικά με το θέμα της παιδικής παχυσαρκίας, των προβλημάτων και τρόπων επίλυσής του, το οποίο ενέγραψε η ίδια για συζήτηση στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Υγείας.

Σύμφωνα με τη βουλευτή, ορισμένα από τα αίτια που προκαλούν στην πλειονότητά τους την παιδική παχυσαρκία είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες, η αυξημένη πρόσληψη τροφής και η ελλιπής άσκηση.

Επικαλούμενη αποτελέσματα ερευνών, επεσήμανε ότι η αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες, αποτελεί σημαντικό αίτιο στην αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, είπε η κα Κυριακίδου, μόνο το 9% ακολουθεί τη μεσογειακή διατροφή και μόνο το 50% των παιδιών καταναλώνει φρούτα και λαχανικά. «Ο αυξημένος τρόπος παρακολούθησης τηλεόρασης, ο μειωμένος ελεύθερος χρόνος παιδιών και γονιών, η μετακίνηση μόνο με αυτοκίνητο και ποτέ με τα πόδια ή με ποδήλατο, σε συνάρτηση με την απουσία χώρων άθλησης και την εξαφάνιση της αλάνας, συμβάλλουν στη μείωση της φυσικής δραστηριότητας». Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι η παιδική παχυσαρκία συνοδεύεται από σοβαρές επιπλοκές, τόσο άμεσες όσο και απώτερες. «Εάν η παιδική παχυσαρκία, δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, τότε ο ενήλικας θα έχει προδιάθεση σε σοβαρότερα καρδιαγγειακά προβλήματα και αυξημένη πρόωρη θνησιμότητα».

Σύμφωνα με τη βουλευτή, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, ανακοίνωσε πως κάθε παχύσαρκο άτομο, χάνει 9 χρόνια ζωής. Υπογράμμισε, επίσης, ότι κάθε χρόνο, πάνω από 400.000 παιδιά προστίθενται στον κατάλογο των υπέρβαρων, δηλαδή ένα στα τέσσερα, με αποτέλεσμα σήμερα ο συνολικός αριθμός τους να έχει φθάσει τα 3 εκατομμύρια, ενώ το ποσοστό των υπέρβαρων φθάνει τα 14 εκατομμύρια. «Η παχυσαρκία, μάλιστα, είναι υπεύθυνη για το 7% των δαπανών υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η παιδική παχυσαρκία, όμως, είναι και ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό παχύσαρκων παιδιών θα είναι και παχύσαρκοι ενήλικες και θα ανήκουν στην κατηγορία των ασθενών με μεταβολικό σύνδρομο.

Υπάρχουν, όμως, σύμφωνα με την κα Κυριακίδου και οι κοινωνικοψυχολογικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας. «Χαμηλή αυτοεκτίμηση, κοινωνική απομόνωση, τάση για εξαρτήσεις και αυτοκαταστροφή, είναι χαρακτηριστικά που συνοδεύουν συχνά τα παχύσαρκα άτομα». Αποτελεί, ωστόσο, κοινή παραδοχή ότι η αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. «Χρειάζεται επίμονη και μακροχρόνια προσπάθεια με κεντρικό στόχο, αρχικά, την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής από το παιδί και την οικογένειά του. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν και να καθοδηγούν τα παιδιά τους προς την υγιεινή διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα. Ταυτόχρονα, χρειάζονται εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και βελτίωση της πληροφόρησης. Εν τέλει, η προσπάθεια στο σύνολό της, πρέπει να αποσκοπεί στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη του παιδιού σε ένα καθ’ όλα υγιή ενήλικα».

Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣτου ΔΗΚΟ επικαλέστηκε, επίσης, τα αποτελέσματα έρευνας του Ινστιτούτου «Υγεία του Παιδιού» και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, σύμφωνα με τα οποία το ποσοστό των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών από 6 έως 18 ετών έχει εκτοξευθεί στο 28,2% από 26% που παρουσίασε παρόμοια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2000. Επιπλέον, η έρευνα κατέδειξε πως οι διατροφικές συνήθειες των παιδιών παραμένουν οι ίδιες συγκριτικά με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 1997, με αποτέλεσμα αρκετά παιδιά να οδηγούνται σε νοσήματα φθοράς όπως η αθηροσκλήρωση, ο καρκίνος και ο σακχαρώδης διαβήτης.