Σχολικός Εκφοβισμός – Bullying

Το πρόβλημα της νεανικής παραβατικότητας άρχισε να απασχολεί έντονα την κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια καθώς παρατηρείται αύξηση στα κρούσματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Δυστυχώς το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται σε μεγάλο βαθμό και μέσα στα σχολεία μας με την μορφή του σχολικού εκφοβισμού (bullying) καθιστώντας το περιβάλλον του μαθητή μέσα στο σχολείο ιδιαίτερα επικίνδυνο. Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού αναφέρεται στη χρήση βίας με σκοπό την πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου και στην υποταγή του θύματος. Ο σχολικός εκφοβισμός δεν είναι μονοδιάστατο φαινόμενο και μπορεί να πάρει την μορφή της σωματικής, συναισθηματικής, λεκτικής, σεξουαλικής, ηλεκτρονικής βίας. Οι συνέπειες από τη σχολική βία είναι πολύ σοβαρές τόσο για το θύμα όσο και για το θύτη και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Τα παιδιά θύτες τείνουν να εξελιχθούν σε επιθετικούς και βίαιους ενήλικες ενώ τα παιδιά θύματα βιώνουν άγχος και σε αρκετές περιπτώσεις αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα που ορισμένες φορές τους οδηγούν σε απόπειρες αυτοκτονίας.

Ρόλο πρωταγωνιστή στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού κατέχουν τόσο η οικογένεια όσο και το σχολείο, καθώς αυτά είναι που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και τις αντιλήψεις των παιδιών. Η ποιότητα των οικογενειακών σχέσεων μπορεί να συμβάλει στην καλλιέργεια αυτοεκτίμησης και στην ανάπτυξη συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Το σχολείο από την άλλη είναι δυνατόν να προσφέρει στην ανάπτυξη της υπευθυνότητας, της εκτίμησης, του αυτοελέγχου, του σεβασμού και της δικαιοσύνης. Η καλλιέργεια του χαρακτήρα και των αντιλήψεων των παιδιών με τις πιο πάνω αξίες, αποτελεί το καλύτερο μέσω εξάλειψης αντικοινωνικών συμπεριφορών.

Εκτιμώντας την αυξητική τάση που παρουσιάζεται στα κρούσματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς στα σχολεία μας, κρίνεται απαραίτητη η χάραξη πολιτικής και η λήψη μέτρων από το κράτος για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Απαραίτητη πρέπει να θεωρείται η άμεση ενημέρωση όλων των εμπλεκομένων, παιδιών, γονέων και εκπαιδευτικών, για το φαινόμενο και τους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισής του. Παράλληλα με την ενημέρωση, η ουσιαστική ενίσχυση των κοινωνικών, συμβουλευτικών και ψυχολογικών υπηρεσιών από το κράτος είναι απαραίτητη. Ο περιορισμένος αριθμός κοινωνικών λειτουργών που εργοδοτούνται αυτή τη στιγμή από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού για αντιμετώπιση του φαινομένου, είναι δυσανάλογος με τον αριθμό των μαθητών στα σχολεία και τις πραγματικές ανάγκες.