Κάθε μέρα είναι η μέρα της γυναίκας. Μια φορά το χρόνο, όμως, την τιμούν! Στις 8 Μαρτίου γιορτάζει η μάνα, η κόρη, η σύζυγος, η εργαζόμενη. Η γυναίκα της Κύπρου, της Ευρώπης, όλου του κόσμου. Η μέρα αυτή, αποτελεί μια ευκαιρία να εξετάσουμε βαθύτερα το ρόλο της σύγχρονης γυναίκας στην κυπριακή κοινωνία, τις προσδοκίες της και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Η σημερινή κύπρια γυναίκα έχει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επιτύχει μεγάλες κατακτήσεις. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, η γυναίκα της Κύπρου έπαψε να μένει στο σπίτι, αλλά βγήκε στην απασχόληση, με μόρφωση και προσόντα, διεκδικώντας θέση στη δημόσια και κοινωνική ζωή. Ανάμεσα στα κράτη μέλη της ΕΕ, η Κύπρος διαθέτει ένα από τα πιο υψηλά ποσοστά συμμετοχής γυναικών στην αγορά εργασίας. Αυτή η μεγάλη αλλαγή, δυστυχώς, δε συνοδεύθηκε με αντίστοιχες αλλαγές στην οργάνωση της κοινωνίας που να διευκολύνουν την καθημερινή ζωή της κύπριας γυναίκας. Οι πιο σοβαρές αδυναμίες εντοπίζονται στα ακόλουθα ζητήματα:
Χάσμα Αμοιβών: Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, o μέσος όρος απόκλισης των μισθών στην ΕΕ27 ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες για την ίδια ή ίσης αξίας εργασία, είναι στο 15%, σε βάρος των γυναικών. Στην Κύπρο είναι πολύ πιο υψηλό, φθάνει στο 22%, ενώ ο ρυθμός μείωσης της ψαλίδας είναι αργός.
Συμμετοχή στη δημόσια ζωή: Ανάμεσα στην ΕΕ27 έχουμε επίσης τις χειρότερες επιδόσεις ως προς τη συμμετοχή των γυναικών στη δημόσια ζωή. Είναι κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς αν κοιτάξει πόσες γυναίκες κατέχουν αξιώματα στη Βουλή, στο Υπουργικό Συμβούλιο, στα ΔΣ Ημικρατικών Οργανισμών, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.ά. Και πάλι η κατάσταση βελτιώνεται αλλά όχι με τους ρυθμούς που αντιστοιχούν στο ρόλο και την παρουσία της κυπρίας γυναίκας.
Επαγγελματική ανέλιξη σε διευθυντικές θέσεις: Τα στοιχεία που δίνει η Eurostat σε αυτή τη πτυχή πραγματικά προκαλούν. Σε μια σειρά από τομείς εργασίας όπως λ.χ. στην εκπαίδευση που είναι και δημόσιος τομέας, ενώ οι γυναίκες καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας πέραν του 50%, δεν υπάρχει ακόμα αντίστοιχη ισότιμη εκπροσώπηση σε διευθυντικές θέσεις. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν βαθιά ριζωμένες συντηρητικές αντιλήψεις.
Κοινωνικός αποκλεισμός: Η κύπρια γυναίκα είναι εκτεθειμένη στην απειλή του κοινωνικού αποκλεισμού με ποικίλους τρόπους και μορφές: η γυναίκα μονογονιός, η γυναίκα που δε βρίσκει δουλειά γιατί είναι μεγαλύτερης ηλικίας, η ηλικιωμένη γυναίκα, η γιαγιά με την πενιχρή σύνταξη, η γυναίκα θύμα σεξουαλικής και οικογενειακής βίας, η γυναίκα που οφείλει ταυτόχρονα να είναι εργαζόμενη, να είναι μητέρα που φροντίζει τα παιδιά και τους ηλικιωμένους γονείς.
Υπάρχουν τόσες πολλές μορφές αποκλεισμού και διάκρισης στην καθημερινή ζωή της γυναίκας που καθιστούν τη συζήτηση για το ρόλο της, τη θέση της στην κυπριακή κοινωνία, πολύ διαφορετική από την επίκληση μιας επετείου το χρόνο.
Είναι πεποίθησή μου ότι η σύγχρονη γυναίκα της Κύπρου μπορεί με τον καθημερινό αγώνα της να κερδίσει μια πιο δίκαιη κοινωνία, όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά για όλα τα μέλη της. Η ένταξή μας στην ΕΕ τα τελευταία έξι χρόνια μας δίνει νέες δυνατότητες να σκεφτούμε πιο ανοιχτά και να δουλέψουμε πιο συστηματικά πέρα από τη ψήφιση νομοθεσιών, που κατά τα άλλα είναι άψογες και απολύτως εναρμονισμένες με την ΕΕ.
Η κύπρια γυναίκα μπορεί να κάνει νέες κατακτήσεις αν δουλέψουμε συστηματικά για να σπάσουμε τα στερεότυπα, αν πάρουμε πρωτοβουλίες που να αλλάζουν τη δομή και την οργάνωση της κοινωνίας μας. Για παράδειγμα μπορούμε να δημιουργήσουμε κοινωνικές δομές υποστήριξης της εργαζόμενης γυναίκας και της οικογένειας, όπως τα κέντρα φύλαξης βρεφών και απασχόλησης νέων, τα κέντρα για τη φροντίδα των ηλικιωμένων. Να κάνουμε πράξη τη συμφιλίωση των αναγκών για καλύτερη οικογενειακή ζωή και ομαλή επαγγελματική σταδιοδρομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου