Ο αθλητισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής δραστηριότητας μας. Απευθύνεται και απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικής ή επαγγελματικής τάξης, είτε ως αθλούμενους είτε ως φιλάθλους. Στις μέρες μας, οι αξίες και τα ιδεώδη του αθλητισμού, εφόσον αφεθεί να αναπτυχθεί σωστά, μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, και ιδιαίτερα των νέων.
Αν και το αθλητικό ιδεώδες είναι παγκόσμια αποδεκτό, δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες, υποσκάπτεται με τον πλέον βάναυσο τρόπο από τα φαινόμενα φανατισμού και βίας στους αθλητικούς χώρους. Μάλιστα, το πρόβλημα έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που ενίοτε θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την ανθρώπινη ζωή. Η προβληματική αυτή συμπεριφορά πλήττει καταρχήν τον ίδιο τον αθλητισμό αφού καθημερινά ολοένα και περισσότεροι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι απομακρύνονται από τους αθλητικούς χώρους.
Ο φανατισμός και η βία αποτελούν τον καθρέφτη των κοινωνικών προβλημάτων, τα οποία κάθε κράτος έχει την ευθύνη να αντιμετωπίσει. Το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα δεν μπορεί να εξαλειφθεί αποκλειστικά με μέτρα καταστολής. Η πρόληψη είναι αποτελεσματικότερη από την καταστολή και η πολιτεία έχει υποχρέωση να εφαρμόσει αυτό τον κανόνα. Εδώ είναι που χρειάζεται η αγωγή, δηλαδή η «αθλητική παιδεία». Ο όρος «Αθλητική Παιδεία» δεν περιορίζεται και δεν αφορά μόνο το χώρο του αθλητισμού. Έχει ευρύτερη εννοιολογική σημασία καθώς επεκτείνεται και αφορά την καλλιέργεια, την ανάδειξη και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του ανθρώπου. Ο φίλαθλος, πρέπει να έχει την απαραίτητη παιδεία έτσι ώστε να μην προβαίνει σε οποιουδήποτε είδους παραβατική συμπεριφορά. Σε αντίθετη περίπτωση, η βία απλά θα μεταφερθεί έξω από τα γήπεδα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Μέσα από τον αθλητισμό δίνεται η δυνατότητα στον άνθρωπο, να αγγίξει την ίδια την ουσία του αθλητισμού, δηλαδή το τίμιο παιχνίδι, την ευγενή άμιλλα και την αξία της συμμετοχής. Οι αρχές και τα ιδεώδη του αθλητισμού πρέπει να γίνουν βίωμα και τρόπος ζωής για τους νέους, ώστε να τα μεταφέρουν τόσο στους αγωνιστικούς χώρους όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Το σπίτι και η οικογένεια είναι οι πρώτες μονάδες κοινωνικοποίησης και μπορούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην καλλιέργεια αθλητικής παιδείας στα παιδιά τους μέσω της ενθάρρυνσης των παιδιών να αναπτύξουν ένα δραστήριο και υγιή τρόπο ζωής.
Πέραν της οικογένειας, το ιδεολογικό πλαίσιο του αθλητισμού για να μετουσιωθεί σε πράξη, χρειάζεται εκπαιδευτική παρέμβαση η οποία να είναι ευέλικτη, κριτική και παράλληλα εποικοδομητική. Το σχολείο έχει το ζωτικό έργο να παρέχει μια υγιή ισορροπία ανάμεσα στις φυσικές και πνευματικές δραστηριότητες του νέου ανθρώπου και να ενθαρρύνει και να εκπαιδεύει τους μαθητές την αθλητική ηθική. Είναι μάλιστα ευκαιρία, τώρα που επιχειρείται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η αθλητική αγωγή και παιδεία να συμπεριληφθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου